بهره وری عوامل و نهاده های تولید در مزارع چغندرقند شهرستان اقلید

هدف این تحقیق، تعیین حد اقتصادی استفاده از نهاده های تولیدی در تولید چغندرقند در شهرستان بود. جهت دستیابی به هدف فوق، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو مرحله ای داده های موردنیاز از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با 55 کشاورز در شهرستان اقلید، جمع آوری شد. برای سنجش بهره وری نهاده ها از توابع تولید کاب-داگلاس و ترانسندنتال استفاده شد. هم چنین در تعیین سهم هزینه نسبی عوامل تولید، از تابع ترانسندنتال استفاده شد. طبق نتایج، از نهاده های نیروی کار، ماشین آلات و بذر بیش از حد بهینه اقتصادی و از نهاده کودشیمیایی کمتر از حد بهینه استفاده می شود. جهت کسب حداکثر سود در واحدها بایستی میزان مصرف نهاده های نیروی کار، ماشین آلات و بذر کاهش و مصرف کود شیمایی افزایش یابد. نتایج مطالعه نشان داد که 2/67 درصد از بهره برداران در استفاده از نیروی کار در ناحیه سوم تولید عمل می کنند. هم چنین 5/85  درصد از بهره برداران، کودشیمیایی را در ناحیه اول تولید مصرف کردند. این در حالی است که به ترتیب 100 و 2/58 درصد از زارعین نهاده بذر و ماشین آلات را بیش از میزان بهینه مصرف می کنند. 4/56 درصد از زارعین در استفاده از سم در ناحیه اقتصادی (ناحیه دوم) عمل کردند. ضریب تبیین تابع تولید 88 درصد به دست آمد که بیان گر برازش مناسب تابع است. به این مفهوم که متغیرهای مستقل توانسته اند 88  درصد از تغییرات متغیر وابسته (عملکرد) را توجیه کنند. هم چنین نتایج نشان داد که بیشترین سهم هزینه نهاده های تولید مربوط به نیروی کار و ماشین آلات است و کاهش مصرف این دو نهاده، موجب کاهش هزینه های تولیدی و افزایش سود خواهد شد.